,,მანამდე კი, თხუთმეტი წლით ადრე, 1983 წლის 18 ნოემბერს, წარუმატებლად გატაცებული და თბილისის აეროპორტში დაშვებული თვითმფრინავის ღია კარში ,,ლიმონკით" ხელში იდგა ახალგაზრდა ქალი, რომელსაც წვიმის წვეთები უსველებდნენ სახეს საშინელი აღსასრულის მოლოდინში".
ამ სიტყვებით იწყება დათო ტურაშვილის კინორომანი ,,ჯინსების თაობა",
რომელიც ავტორმა 2008 წელს გამოსცა ,,შავი კეტებისა" და ,,ჩაძირული ქალების
ღამის" შემდეგ. დღეისათვის გამოცემული აქვს 12 წიგნი. მისი მოთხრობები კი
თარგმნილია 7 ენაზე და გამოქვეყნებულია სხვადასხვა ქვეყნის პერიოდიკაში.
წიგნი ეფუძნება რეალურ ამბავს და მოგვითხრობს 1983 წლის ტრაგიკულ მოვლენებზე. რამდენიმე ქართველი ახალგაზრდა საბჭოთა საქართველოდან თვითმფრინავის გატაცებასა და ამ გზით ამერიკაში მოხვედრას გადაწყვეტს. ცდილობენ გაექცნენ ამ რეჟიმის მარყუჟებს და თავისუფლება მოიპოვონ. თუმცა მათი მცდელობა, არც თუ ისე წარმატებული აღმოჩნდა, რომელსაც მსხვერპლიც მოჰყვა ეკიპაჟის წევრებსა და მგზავრებს შორის. ამის მიზეზი კი მათი გულუბრყვილო გეგმა და იმპულსური ხასიათი გახდა. ტერორიზმის ბრალდებით დაპატიმრებულ ახალგაზრდებს, ფეხმძიმე გოგონას გარდა, საბჭოთა ხელისუფლებამ სასჯელის უმაღლესი ზომა, დახვრეტა მიუსაჯეა. სიკვდილით დასაჯეს ადამიანიც, რომელიც თვითმფრინავში საერთოდ არ მჯდარა, მაგრამ გამტაცებლების მეგობარი იყო.
